MMA VS Boxing: Πώς διαφέρουν τα αθλήματα; Ας μάθουμε

Οι ανταγωνιστικές μάχες είναι συναρπαστικές, αναζωογονητικές και ακόμη και εμπνευσμένες για να παρακολουθήσουν.

Υπάρχει κάτι για τους αγώνες πυγμαχίας και ανταγωνιστικών πολεμικών τεχνών που έχουν έναν τρόπο να γράψουν πρωτοσέλιδα, να σχεδιάσουν πλήθη. 

Αυτό υποστηρίζεται μόνο από το γεγονός ότι ουσιαστικά κάθε πολιτισμός στον κόσμο έχει τη δική του μορφή αυτοάμυνας - συμπεριλαμβανομένων τώρα αδιευκρίνιστων πολιτισμών όπως η αυτοκρατορία της Αζτέκων ή η αρχαία Ελλάδα.

Τώρα, εδώ είναι ένα διασκεδαστικό θέμα που έχει βυθιστεί γύρω: MMA εναντίον πυγμαχίας. Ποιο πιστεύετε ότι είναι ο πρωταθλητής όταν πρόκειται για ανταγωνισμό και αυτοάμυνα; Είναι μια σκληρή κλήση, έτσι;

Ας βουτήξουμε σε αυτό το πρόσωπο-off εξετάζοντας τις ιστορίες, τους κανόνες και πόσο επικίνδυνοι είναι από την άποψη των τραυματισμών και των yikes, ακόμη και των θανάτων.  Ας ξεκινήσουμε!

Το MMA είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο άθλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το άθλημα ήρθε για πρώτη φορά στην προεξοχή το 1993, όταν ο Royce Gracie και ο αδελφός του Rorion ξεκίνησαν το Ultimate Fighting Championship (UFC) σε μια προσπάθεια να φέρει τη Βραζιλιάνικη Jiu Jitsu σε αθλήματα mainstream.

Η εκδήλωση διαφημίστηκε αρχικά ως ελεύθερος για όλους μεταξύ των διαφόρων σχολείων και των κλάδων των πολεμικών τεχνών. Στα χρόνια από τότε, η MMA έχει υιοθετήσει ένα πιο σφιχτά ρυθμισμένο σύνολο κανόνων και έχει έρθει να ενσωματώσει ένα μοναδικό, υβριδικό στυλ μάχης που συνδυάζει πολεμικές τέχνες από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Muay Thai και της Βραζιλίας Jiu-Jitsu στο Judo και την ελληνορωμαϊκή πάλη. Έχει επίσης εξελιχθεί σε ένα τηλεοπτικό θέαμα που έχει εκατομμύρια οπαδούς σε όλο τον κόσμο.

Το MMMA είχε επίσης ένα πολύπλοκο και καρό ιστορικό επίσης. Οι μικτές-πολεμικές τέχνες έχουν στιγματιστεί για να είναι ένα υπερβολικά βίαιο, αραιωμένο άθλημα αίματος. 

Οι τηλεοπτικές μάχες MMA είναι πασίγνωστες για τα κοντινά πλάνα του αιμοσταγμένου προσώπου με μώλωπες μάγουλα και αιματηρές μύτες. Ο γερουσιαστής John McCain κάλεσε αόριστα το άθλημα "ανθρώπινο cockfighting". Το 2011, ο Word βγήκε ότι οι αγώνες παιδιών MMA Cage έγιναν δημοφιλείς, προκαλώντας εθνική οργή στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το αν το MMA είναι στην πραγματικότητα τόσο επικίνδυνο ή βίαιο, όπως ισχυρίζονται πολλοί άνθρωποι, είναι θέμα που θα εξερευνήσουμε αργότερα. Προς το παρόν, αρκεί να γνωρίζουμε ότι η MMA έχει αναπτυχθεί από την MAINSTREAM αποδοχή και τη διεθνή δημοτικότητα από τότε.

Οι μικτές-πολεμικές τέχνες είναι επίσης ένα από τα νεότερα αθλήματα του κόσμου, μόλις λίγες δεκαετίες. Ο πυγμαχία, ωστόσο, είναι ένα από τα παλαιότερα αθλήματα στον κόσμο και έχει μια μακρά και πολύχρωμη ιστορία που καλύπτει πολλαπλές χρονικές περιόδους και πολιτισμούς.

Οι ρίζες του πυγμαχία επιστρέφουν χιλιάδες χρόνια 3000 π.Χ., όπου οι απεικονίσεις του μπορούν να δουν σε αιγυπτιακούς τάφους και αρχαίος Σουμέριος Βασικά ανάγλυφα.

Εισήχθη στους αρχαίους ελληνικούς Ολυμπιακούς Αγώνες αργότερα σε 700 π.Χ. ως "pankration", ένας συνδυασμός πάλης και ελληνικής πυγμαχίας.

Στο Pankration, δύο άνδρες θα αντιμετωπίζουν σε ένα δαχτυλίδι με τους καρπούς τους και τους βραχίονες τυλιγμένα σε δερμάτινες λωρίδες για προστασία. Οι μόνοι δύο κανόνες ήταν "χωρίς δάγκωμα" και "χωρίς να γκρεμίζουν". Ήταν βάναυση και συχνά άφησε τους αντιπάλους τραυματίες. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θα απαγόρευε αργότερα το άθλημα επειδή ήταν τόσο άγριος.

Η Pankration επανεμφανίστηκε αιώνες αργότερα στην 17η Αγγλία με τη μορφή του Bare-Knuckle Boxing. Αργότερα οργανώθηκε ως ερασιτεχνικός πυγμαχία το 1880.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η πυγμαχία θεωρήθηκε ως παράνομο άθλημα και θεωρήθηκε ως μια λεπτή και χαμηλή μορφή ψυχαγωγίας για ανθρώπους της εργατικής τάξης. Οι αγώνες πυγμαχίας ήταν παράνομοι και βίαιοι αθλητικοί θεατές που πραγματοποιήθηκαν σε σπασμένα, ανεπιθύμητα ιδρύματα όπως δαχτυλίδια τυχερών παιχνιδιών και νυχτερινά κέντρα και συχνά διαλύθηκαν από την αστυνομία.

Στη συνέχεια, το άθλημα δόθηκε περισσότερη νομιμότητα με την εισαγωγή των κανόνων του Queensbury το 1867, οι οποίοι έφεραν μέτρα ασφαλείας όπως γάντια με επένδυση. Το Queensbury Boxing ήταν επίσης η ώθηση για πολλούς από τους αμυντικούς ελιγμούς που συχνά συνδέονται με τη σύγχρονη πυγμαχία, όπως η πυγμαχία και η ύφανση.

Η πυγμαχία τελικά εγκρίθηκε στη διεθνή κοινότητα ως αθλητικό άθλημα μόλις το έκανε ντεμπούτο στο Ολυμπιακοί Αγώνες του Σαιντ Λούις το 1904. Η Γερουσία των ΗΠΑ ψήφισε νομοθεσία που επιτρέπει το άθλημα το 1920, το οποίο ξεκίνησε τη χρυσή εποχή της αμερικανικής πυγμαχίας.

Το οργανωτικό σώμα που επιβλέπει και ρυθμίζει τις περιόδους MMA είναι το Ultimate Fighting Championship. Ο στόχος ενός αγώνα MMA είναι να νικήσετε τον αντίπαλό σας χτυπώντας, ρίχνοντας ή αγωνίζεστε.

Οι αγώνες UFC αποτελούνται από τρεις γύρους πέντε λεπτών. Τρεις δικαστές τοποθετούν τους εαυτούς τους γύρω από το δαχτυλίδι και βαθμολογούν κάθε γύρο με βάση έναν αριθμό παραγόντων όπως η τεχνική και η επιθετικότητα και μπορούν να διαθέσει 10 πόντους ανά γύρο.

Το MMA έχει παρόμοιο κανόνα με το MMA και και οι δύο έχουν πολλά ίδια φάουλ, κυρώσεις, κατηγορίες βάρους και όρια για αποκλεισμό.

Οι διαγωνισμοί διεξάγονται σε τετράγωνο δακτύλιο οριοθετημένο από τέσσερα σχοινιά. Ένας δακτύλιος πυγμαχίας δεν μπορεί να είναι μικρότερος από 16ft και όχι περισσότερο από 20ft τετράγωνο.

Υπάρχουν δώδεκα γύρους σε ένα αγώνας πυγμαχίας. Τα γάντια πυγμαχίας είναι συνήθως 12oz, 14oz ή 16oz.

Οι δικαστές βαθμολογούν τους αγώνες πυγμαχίας σε κλίμακα 10 σημείων. Ο νικητής κάθε γύρου παίρνει 10 πόντους. Ο ηττημένος παίρνει εννέα. Όταν ένας μπόξερ χτυπηθεί κάτω, χάνει ένα σημείο.

Αγώνας πυγμαχίας Οι δικαστές αναζητούν επιθετικότητα, έλεγχο του δακτυλίου, άμυνα και σκληρές, καθαρές γροθιές. Στο τέλος ενός γύρου, οι δικαστές παραδίδουν μια κάρτα βαθμολογίας στον διαιτητή, ο οποίος στη συνέχεια τους δίνει σε έναν υπάλληλο στο ριγκ. Στο τέλος των 12 γύρους, τα συγκροτήματα προστίθενται στις τελικές βαθμολογίες τους.

Ο νικητής αποφασίζεται από τα περισσότερα σημεία, νοκ -άουτ, τεχνικό νοκ -άουτ ή αποκλεισμό. 

Για να εξερευνήσετε το πλήρες σύνολο κανόνων πυγμαχίας, επισκεφθείτε το Ιστοσελίδα πυγμαχίας Αγγλίας.

Η πυγμαχία θεωρείται πιο συνηθισμένο άθλημα από το MMA λόγω της μεγαλύτερης ιστορίας του και της θέσης του ως Ολυμπιακού Αθλητισμού. 

Το MMA, εν τω μεταξύ, έρχεται στη δική του ως διεθνής άθλημα, αλλά εξακολουθεί να αγωνίζεται για χρόνια στίγματος και αρνητική δημοσιότητα που το επισημαίνει ως ένα δοξασμένο Bloodsport.

Είναι το MMA πιο επικίνδυνο και επιρρεπές σε θανατηφόρο τραυματισμό από την πυγμαχία;

Μια ματιά στις μελέτες που συγκρίνουν τα δύο αθλήματα δείχνουν ότι, αν μη τι άλλο, το αντίθετο ισχύει.

Ας δούμε πρώτα το MMA.

Η φήμη του MMA ως αιμοσφαιρίου αίματος οφείλεται κυρίως στις περικοπές και μώλωπες του δέρματος που φαίνονται πολύ χειρότερα από ό, τι στην πραγματικότητα. Οι περισσότεροι από τους τραυματισμούς που προκαλούνται σε MMA είναι τραυματισμοί-οι περικοπές και οι μώλωπες που προκαλούν τις αιματηρές μύτες και τα αιματηρά πρόσωπα που βλέπετε σε τηλεοπτικές αγώνες UFC.

Βεβαίως, οι τραυματισμοί στο MMA είναι συνηθισμένοι. 59.4% των μαχητών MMA έχουν αναφέρει να τραυματιστούν σε έναν αγώνα. Ο κίνδυνος τραυματισμού σε μικτές-πολεμικές τέχνες είναι υψηλότερος από αυτόν των άλλων αθλημάτων μάχης, όπως το Tae Kwon Do ή το Karate. Το flipside είναι πολύ λιγότερο πιθανό να είναι σοβαρές.

Ο πρότυπα τραυματισμού στο MMA είναι πολύ πιο ποικίλα και απλωμένα από ό, τι σε άλλες πολεμικές τέχνες. Το MMA ενσωματώνει κινήσεις και τεχνικές από μια ποικιλία κλάδων μάχης όπως ο Muay Thai και ο Jiu-Jitsu και έτσι επιτρέπουν πολλές διαφορετικές απεργίες, χαμηλά κλωτσιά και αφαίρεση που στοχεύουν ολόκληρο το σώμα.

Με άλλα λόγια, ενώ οι τραυματισμοί είναι κοινές στο MMA, είναι πολύ σπάνια σοβαροί. Οι θάνατοι είναι ακόμα πιο σπάνιο.

Το MMA είναι ένα νεαρό άθλημα με μόνο 30 χρόνια ιστορίας. Συνολικά δεκαέξι συνολικά θάνατοι έχουν καταγραφεί από τη δημιουργία του το 1993 - επτά σε περιόδους κυρώσεων και εννέα μη επιτυχημένες.

Τόσο για το MMA. Ας δούμε την πυγμαχία.

Αν και οι τραυματισμοί στην πυγμαχία είναι πολύ λιγότερο συνηθισμένοι από ό, τι σε μάχες MMA, όταν συμβαίνουν, είναι πολύ πιο πιθανό να είναι κατά πολύ σοβαρή ή ακόμα και θανατηφόρα.

Υπάρχουν δύο ενημερωμένα αρχεία θανάτων πυγμαχίας. Η Wikipedia έχει καταγράψει 500 θανάτους πυγμαχίας από το 1926. Η πολύ πιο ακριβής συλλογή θνησιμότητας Manuel Velazquez έχει καταγράψει 923 θανάτους πυγμαχίας από τότε 1725, σε έναν επαγγελματικό αγώνα μεταξύ John Dixon και Richard Teeling στο Covent Garden, Λονδίνο.

Έχει νόημα όταν το σκέφτεστε. Ο εγκιβωτισμός έχει εκατοντάδες χρόνια ιστορίας στο MMA και οι επαγγελματικοί αγώνες πυγμαχίας έχουν συνεχιστεί από τουλάχιστον τον 17ο αιώνα.

Όχι μόνο αυτό, αλλά η πυγμαχία έχει σημαντικά υψηλότερο ποσοστό διάσεισης (14% από όλους τους τραυματισμούς πυγμαχίας) από τις μικτές πολεμικές τέχνες (4%). Και πάλι, αυτό συμβαδίζει με την κοινή λογική - η πυγμαχία περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες απεργίες στο κεφάλι αντί να χτυπάει ολόκληρο το σώμα.

Ο μαχητής του UFC και ο παγκόσμιος ελαφρύς πρωταθλητής πυγμαχίας Floyd Mayweather Jr. έχει καυχηθεί ότι μπορεί να νικήσει οποιονδήποτε μαχητή MMA σε έναν αγώνα πυγμαχίας ρύθμισης. Αυτό έχει χρησιμεύσει ως καύσιμο για μια συζήτηση μεταξύ των μπόξερ και των μαχητών MMA σχετικά με το ποια στυλ μάχης είναι ανώτερο.

Και οι δύο MMA και πυγμαχία είναι εξαιρετικά σύνολα δεξιοτήτων για κάθε επαγγελματία ή εκπαιδευμένο μαχητή για να έχει. Και οι δύο ρυθμίζουν το σώμα στο βέλτιστο σχήμα του, και είτε μπορούν να εφαρμοστούν σε πραγματικές καταστάσεις αυτοάμυνας.

Με αυτό που λέγεται, Ο εγκιβωτισμός είναι όλο το παιχνίδι stand-up, και οι μπόξερ εκπαιδεύουν μόνο σε χειροποίητες-strikes και αόριστες ελιγμούς. Οι περισσότεροι αγώνες δρόμου πραγματικής ζωής είναι απίθανο να τελειώσουν. Ο εγκιβωτισμός επικεντρώνεται επίσης αποκλειστικά στο χτύπημα με τις γροθιές και τονίζει την κίνηση του κεφαλιού, τον ποδόσφαιρο και το μπλοκάρισμα με τα χέρια και τα γάντια για να υπερασπιστεί τις γροθιές.

Οι αγώνες MMA, εν τω μεταξύ, συνήθως ξεκινούν από μια στάση μέχρις ότου και οι δύο μαχητές παλεύουν το δρόμο τους προς το έδαφος, όπου κάποιος υποβάλλει το άλλο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μαχητές MMA εκπαιδεύονται σε μια ποικιλία κλάδων μάχης που ισχύουν για την καταπολέμηση τόσο της στέγης όσο και του εδάφους.

Στην πραγματικότητα, πολλοί μαχητές MMA είναι επίσης εκπαιδευμένοι μπόξερ. Οι μαχητές MMA μαθαίνουν όλα. Για να εξισορροπήσετε αυτό, η πυγμαχία είναι επίσης πολύ πιο εύκολο να μάθετε επειδή είναι πιο απλό.

Η πυγμαχία και οι μικτές πολεμικές τέχνες (MMA) είναι δύο συναρπαστικά αθλήματα μάχης, το καθένα με το μοναδικό σύνολο εξοπλισμού που εξυπηρετεί τα ξεχωριστά στυλ και τους κανόνες τους. 

Ενώ μοιράζονται ένα κοινό έδαφος με έμφαση στη φυσική κατάσταση, τη στρατηγική και την ικανότητα, τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε κάθε άθλημα έχουν σχεδιαστεί ειδικά για να ταιριάζουν στις συγκεκριμένες απαιτήσεις και απαιτήσεις ασφάλειας των αθλητών. 

Από την επένδυση και την κατασκευή μέχρι το συνολικό σχεδιασμό, ο εξοπλισμός τόσο στον εγκιβωτισμό όσο και στο MMA αντικατοπτρίζει τα μοναδικά χαρακτηριστικά και τις προκλήσεις αυτών των δυναμικών αθλημάτων. Αυτό το περίπλοκο εργαλείο όχι μόνο εξασφαλίζει την ασφάλεια των μαχητών αλλά και ενισχύει την ικανότητά τους να εκτελούν στο καλύτερό τους, αποδεικνύοντας το τέλειο μείγμα μορφής και λειτουργίας στον κόσμο των αθλητικών αγώνων.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ορισμένος εξοπλισμός και για τα δύο αθλήματα μάχης.

Το MMA και ο εγκιβωτισμός είναι και οι δύο στυλ μάχης με πολύχρωμα και ενδιαφέρουσες ιστορίες και εκατομμύρια οπαδούς παγκοσμίως. Ενώ το MMA συχνά στιγματίζεται από τους πολιτικούς και την ιατρική κοινότητα, η πυγμαχία είναι στην πραγματικότητα πιο πιθανό να οδηγήσει σε σοβαρό ή θανατηφόρο τραυματισμό.

Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε για να προστατεύσετε τον εαυτό σας κατά την προπόνηση σε MMA ή πυγμαχία; Το ίδιο πράγμα που κάνετε όταν εκπαιδεύετε σε οποιαδήποτε πολεμική τέχνη: φορέστε το σωστό εξοπλισμό.

Το Made4Fighters κάνει εξοπλισμό πολεμικών τεχνών για να ταιριάζει σε ό, τι στυλ μάχης επιλέγετε, είτε χρειάζεστε ρύθμιση γάντια MMA ή δοκιμασμένο και αληθινό Παραδοσιακά γάντια πυγμαχίας.

Η πυγμαχία και το MMA είναι και τα δύο αθλήματα υψηλής επίπτωσης που φέρουν τους δικούς τους κινδύνους. Προστατέψτε τον εαυτό σας με το δικαίωμα προστατευτικός εξοπλισμός, και ξεκινήστε στο μονοπάτι σας για να είστε βασιλιάς του δαχτυλιδιού σήμερα.