Enquête: hoe vaak komen hoofdletsels voor bij het boksen?

Volgens een recent onderzoek door Made4 Fighters, de meeste boksers (58%) hebben symptomen ervaren die verband houden met hoofdletsel.

Hoofdletsels worden goed bestudeerd in het Amerikaanse voetbal, maar andere contactsporten zoals boksen blijven achter bij onderzoek. 

In de afgelopen jaren is er veel aandacht rond geweest Chronische traumatische encefalopathie (CTE), wat een ernstige, permanente hersenaandoening is gecorreleerd met repetitief hoofdtrauma. In 2017, een studie Gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association ontdekten dat 99% van de NFL-spelers post-mortem bewijs van CTE had. Bij het combineren van middelbare school-, universiteits- en NFL -voetbalspelers werd CTE gediagnosticeerd in 87% van de spelers.

Vanwege de aard van het boksen zou men kunnen aannemen dat herhaalde slagen in het hoofd gebruikelijk zijn. Schudding kan klein zijn, maar zelfs kleine herhaalde hersenschudding kan leiden tot CTE die permanent en ongeneeslijk is. Als de meerderheid van de Amerikaanse voetbalspelers CTE heeft, hoe bezorgd moeten boksers zijn?

We wilden leren hoe veel voor het algemeen letsel is onder boksers. Dus hebben we 45 boksers onderzocht om erachter te komen. Ze varieerden van beginners tot personen die op professioneel niveau concurreren.

Zijn boksers veilig voor ernstig hoofdletsel en CTE? Laten we in de gegevens duiken. 

Het is niet verwonderlijk dat 100% van de ondervraagde boksers zei dat ze een klap op het hoofd hebben ervaren. Het maakt deel uit van de aard van de sport. 

Een klap op het hoofd garandeert niet dat een persoon een hoofdletsel zal ontwikkelen. Het is echter belangrijk om een ​​basislijn op te zetten om te vergelijken met andere vechtsporten. 

Sommige vechtsporten, zoals Aikido, zijn bijvoorbeeld defensiever en daarom is het mogelijk om door praktijken te gaan zonder een enkele klap aan het hoofd te krijgen.

De kracht achter de klap is ook belangrijk. Een zwakke punch is misschien niet betreffende in termen van hoofdletsel, maar het enige dat nodig is, is één klap met aanzienlijke kracht om een ​​hersenschudding te veroorzaken.

De deelnemers aan de studie rapporteerden een breed scala aan symptomen.

De meerderheid (58%) van de boksers meldde dat ze een kleine hoofdpijn ervoeren tijdens of na een trainingssessie of concurrentie. 

Hoewel kleine hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid of braken hersenschudding-achtige symptomen zijn, is het ook gebruikelijk om deze symptomen te ervaren na overexertie of zware lichamelijke activiteit. 

Schudding Symptomen zijn vaag. Ze kunnen gemakkelijk worden afgeschreven als pijnen en pijn, fysieke uitputting, algemene hersenmist of zelfs de verkoudheid. Bovendien kunnen de symptomen van de hersenschudding dagen of weken na het eerste trauma verschijnen, wat zelfrapportage moeilijk kan maken.

Er kunnen geen duidelijke conclusies worden getrokken uit deze gegevensset, maar de bevindingen rechtvaardigen zeker voortdurend onderzoek. Regelmatig voorkomen van symptomen zoals geheugenverlies (18%), onduidelijke spraak (20%), problemen met problemen (27%) en concentratieproblemen (31%) zijn zorgwekkend vanwege hun correlatie met hersenschudding en CTE.  

Sommige anekdotisch bewijs suggereert dat de boksgemeenschap de neiging heeft om de ernst van hersenschudding onder het tapijt te vegen. Andere rapporten suggereren echter dat veel boksers hersengezondheid serieuzer nemen dan andere contactsporten zoals rugby.

Dit klopt met onze bevindingen, met ongeveer een 50:50 splitsing in meningen over de gevolgen voor de gezondheid op lange termijn van hoofdletsel. De kleine meerderheid van de boksers (53%) meldde dat ze zich geen zorgen maakten over potentiële gezondheidsgevolgen op lange termijn door hoofdletsel die ze hebben ervaren. 47%zei daarentegen dat ze zich zorgen maakten.

Het is echter mogelijk dat sommige boksers, vooral die op het niveau van beginners, geen hersenschudding in hun leven hebben ervaren, dus ze zouden geen reden hebben om zich zorgen te maken.

Er is een grote discrepantie tussen hoeveel hersenschudding boksers denken dat ze hebben gehad en hoeveel hersenschudding bij hen is gediagnosticeerd.

Eerst hebben we de deelnemers gevraagd hoeveel hersenschudding ze geloven dat ze hebben meegemaakt. Bijna 2 van de 3 boksers in onze studie geloven dat ze ten minste één hersenschudding hebben gehad.  

Echter, 73% van de deelnemers Zei dat ze nooit door een medische professional zijn gediagnosticeerd met een hersenschudding. 

Deze discrepantie kan worden veroorzaakt door verschillende redenen:

• Ten eerste hebben we de deelnemers niet gevraagd naar de ernst van hun veronderstelde hersenschudding. Het is mogelijk dat boksers met kleine symptomen geen behandeling zochten als gevolg van behandelingsadvies van coaches, scheidsrechters of leeftijdsgenoten. Wanneer iemand een kleine hersenschudding krijgt, kunnen coaches of first -responders hen vertellen dat ze moeten rusten, de schermtijden beperken en alcohol vermijden. Hoewel het altijd wordt aanbevolen om door uw arts uit te checken, kunnen sommige boksers dit advies opvolgen en afzien van de dokter.

• Bovendien kan het gebrek aan ziektekostenverzekering een rol spelen in de Verenigde Staten en andere landen waar de kosten van de gezondheidszorg hoog zijn. Sommige boksers zonder ziektekostenverzekering kunnen zich mogelijk geen medische controles of afspraken veroorloven, zelfs niet voor matige tot ernstige symptomen.

• Misschien waren de hersenschudding die de meeste ondervraagde boksers hadden relatief klein, waardoor ze zich thuis op hun gemak voelden om thuis te behandelen zonder een arts te raadplegen.

• Bedenk ten slotte dat ongeveer 53% van de boksers meldde dat ze zich niet bezighouden met de gevolgen voor de gezondheid op lange termijn door hoofdletsel. Als dat waar is, zouden die boksers waarschijnlijk niet gemakkelijk worden overgehaald om een ​​officiële diagnose van een medische professional te krijgen.

Hier is het goede nieuws: De overgrote meerderheid van de boksers (87%) beperkt het contact tijdens de training om hoofdletsels te minimaliseren. Dit betekent dat veilige trainingspraktijken waarschijnlijk worden waargenomen in boksspoelen en studio's. Het is waarschijnlijk dat het beperken van de hoeveelheid slagen tot het hoofd dat in de trainingsring plaatsvindt, kan helpen het risico te verminderen dat gepaard gaat met deelname aan een inherent gewelddadige sport.  

Hier is het slechte nieuws: Slechts 27% van de boksers gebruikt consequent een hoofdwacht tijdens sparren of training. 

Het is heel moeilijk om hoofdletsel volledig te voorkomen bij het boksen. Gebaseerd op Onderzoek door de jaren heen, het is waarschijnlijk dat bokshoofdbeschermers niet de hele impact van de klap zullen stoppen, maar ze kunnen helpen het hoofd te beschermen tegen bezuinigingen, kneuzingen, krassen. Sommige anekdotisch bewijs suggereert dat boksers het eens zijn met het voordeel van het gebruik Hoofdbeschermers Tijdens de training, gewoon niet in competitie.

Waarom dragen meer boksers niet bij het sparren of trainen? Misschien is het te wijten aan een alomtegenwoordig geloof in sommige martial arts -gemeenschappen die hoofdbewakers leiden tot verhoogde hersenschudding. Dit verhaal werd voortgezet door de International Boxing Association (AIBA) en het Olympisch Comité toen zij verklaarden dat het verwijderen van gevoerde hoofddeksels de hersenschudding voor mannelijke boksers vermindert. De aiba verklaarde dat Deze studie Van het Clinical Journal of Sports Medicine ondersteunt hun claim, maar het is onjuist.

In werkelijkheid, De studie in kwestie heeft zelfs geen hersenschudding bijgehouden. Het gebruikte stops door de scheidsrechters in de ring vanwege verwondingen die het bewijs van hersenschudding gaven. In de realiteit boksen Hoofdbeschermers Doe hun werk goed. Boxing -hoofdwachters waren nooit bedoeld om wonderbescherming tegen hersenschudding te bieden. Ze beschermen het gezicht en het hoofd tegen gezichtstrauma zoals scheuren, verwondingen van zacht weefsel en bloemkooloor.

De meerderheid van de boksers (62%) is blijven oefenen of concurreren ondanks het ervaren van symptomen van een hoofdletsel. Het hervatten van fysieke activiteit voordat een traumatisch hersenletsel volledig is genezen, vraagt ​​om ernstigere schade om plaats te vinden. 

Het is moeilijk om conclusies uit dit gegevenspunt te trekken vanwege het feit dat de symptomen van hoofdletsel subjectief zijn. Deze enquête maakte ook geen onderscheid tussen traumatische hersenletsels en verwondingen van het type weke delen zoals snijwonden en kneuzingen. 

Meer onderzoek is nodig om volledig te begrijpen hoe vaak boksers zichzelf onderwerpen aan herhaald hoofdtrauma voordat hun hersenschudding volledig is genezen.

Veel Amerikaanse voetbalspelers hebben anekdotisch gerapporteerd Ze voelen druk van collega's en coaches om te blijven spelen, zelfs als ze geblesseerd raken. Sommigen zullen zelfs voorkomen dat hun verwondingen aan medisch personeel worden onthuld, zodat ze kunnen blijven concurreren.

Bestaat dezezelfde dynamiek in boksen? 

De gegevens suggereren dat de meeste boksers zich niet onder druk zetten om te blijven concurreren als een hoofdletsel wordt vermoed. Dit kan zijn omdat boksen een individuele sport is, terwijl voetbal een teamsport is. Het kan ook te wijten zijn aan verplichte stopzettingen van scheidsrechters wanneer een hoofdletsel optreedt en professionals aan de medische ringen die nauwlettend kijken. 

Boksen creëert een andere gemeenschap dan andere contactsporten, en het is verfrissend om te zien dat de meerderheid van de boksers zich veilig voelt om naar hun lichaam te luisteren en te stoppen wanneer dat nodig is.

Toch is de 15% van de boksers die wel voelen dat groepsdruk verontrustend is, vooral wanneer de gezondheid van de hersenen op het spel staat.

Sommige atleten geloven dat een arts niets kan "doen" om een ​​hersenschudding te behandelen. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat graad 1 hersenschudding meestal met rust wordt behandeld. Gelukkig suggereren onze bevindingen dat de meerderheid van de boksers een hersenschudding zou behandelen. 

Dit kan zijn omdat boksen een andere cultuur heeft dan Amerikaans voetbal of omdat er nu meer bewustzijn en onderzoek is over de impact op lange termijn van hersenschudding. Boksers worden vaak nauw in de ring bekeken door zowel scheidsrechters als professionals aan de ringszijde voor tekenen van hoofdletsel, zodat ze de ernst van de situatie begrijpen.

Meer onderzoek is nodig om definitieve conclusies te trekken over de incidentie van hoofdletsels bij het boksen.

Meer onderwijs over hoofdletsel kan ervoor zorgen dat boksers de symptomen van een hersenschudding kennen om op de hoogte te zijn, die gemakkelijk die van overexerutie, lichaamsbeweging en een verscheidenheid aan andere aandoeningen kunnen nabootsen. Bovendien is het belangrijk dat trainers en sportscholen een veilige ruimte creëren. Het is geen schande om te stoppen als een jager gewond raakt.

Hoewel CTE de afgelopen jaren meer bewustzijn wint, is het belangrijk dat boksers begrijpen hoe serieus het is. Een individu kan CTE ontwikkelen van meerdere hits naar het hoofd, zelfs als die hits geen symptomen produceren. Met andere woorden, je hoeft niet te 'voelen' alsof je een hersenschudding hebt om schadelijke hersenschade te ervaren. De symptomen van CTE moeten in detail worden uitgelegd aan zowel boksers als coaches. Bovendien moeten coaches proactief zijn om ervoor te zorgen dat atleten niet terugkeren naar oefening of wedstrijden met een traumatisch hersenletsel.

Uiteindelijk moet de boksgemeenschap blijven aandringen op meer peer-reviewed onderzoek, veilige training en een ondersteunende gemeenschap om deze uitdagingen aan te gaan.

We hebben 732 krijgskunstenaars onderzocht. Voor het doel van dit rapport werden antwoorden van personen die alleen in boksen (n = 45) concurreren geanalyseerd. 13% van de respondenten was vrouwelijk en 87% was mannelijk. 23% doos op professioneel niveau, 59% geïdentificeerd als tussenliggende boksers en 18% waren beginners.